suvaşqan — sif. Yapışan, yapışqan. Suvaşqan maddələr … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fırçıltı — is. Bir cismin palçığa və ya başqa qatı, suvaşqan bir şeyə batarkən çıxardığı səs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
selik — is. Bəzi heyvan və bitki hüceyrələrinin ifraz etdiyi suvaşqan maddə. Balıq bədəninin səthi xüsusi sürüşkən seliklə örtülü olur. Y. Əbdürrəhmanov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sement — <alm. Zement> Tikinti işlərində istifadə edilən, su ilə qarışdırıldıqda suvaşqan kütlə halına gələn, tez bərkiyən, tozşəkilli mineral maddə. Həyətin ortasında sement töküldü, balaca bir bağça salındı. M. C.. Sement kisələri balaca təpə kimi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
suvaq — is. Binaların divarlarına, içinə və s. yə çəkilən suvaşqan maddələrin qum və su ilə qatışığından ibarət tikinti məhlulu; mala. Divara suvaq çəkmək. // Binaların tavanında, iç və bayır divarlarında həmin məhlulun bərkimiş təbəqəsi; mala.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
suvaşmaq — f. Yapışmaq (suvaşqan şey haqqında). Yastı yapalaq evlər, odu sönməyən ocaqlar, palçığı yapışqan ayağa suvaşan torpaq <insana> yüz qat əziz görünür. M. İ.. <Adil:> O qədər yaxşı bişməmiş çörək xəmir kimi adamın əlinə, dişlərinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
suvaşqanlıq — is. Suvaşqan maddənin xassəsi. Kitrənin suvaşqanlığı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəmir — is. 1. Unun az su və ya başqa bir maye ilə yoğurulmasından hasil olan suvaşqan kütlə. Acıtmalı xəmir. Düşbərə xəmiri. – Xəmir yeyənin fağırı olmaz. (Ata. sözü). <Rəşid:> Xəmir gəldiyinə görə çörəyi yapmaq lazım gəlir. T. Ş. S.. Xəmir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti